10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü.Aslında 3 Mayıs ve 24 Temmuz tarihleri de basın emekçileri adına
önemli tarih.
Peki 10 Ocak nasıl ortaya çıktı bugün neden basın emekçilerinin günü?
10 Ocak 1961 tarihinde ülkede 9 gazete patronu gazete çıkarmayacakları konusunda eyleme
giriştiler.“Dokuz patron olayı” olarak basın tarihine geçen gelişme üzerine gazeteciler, boykot boyunca
“Basın” adlı bir gazete yayımlamaya karar verdiler. Basın gazetesi 11 Ocak günü yayına başladı ve üç
günlük boykot sırasında düzenli olarak yayınını sürdürdü. Çalışan Gazeteciler Günü, bu olayın bir
sonucu olarak ortaya çıktı. 10 Ocak, “Çalışan Gazeteciler Bayramı” olarak kutlanmaya başladı ve
1971’de “Çalışan Gazeteciler Günü” halini aldı.
İNTERNET MEZARLIĞI OLACAK
Çalıştığı medya kuruluşundan memnun olmayan gazeteci kendi işini kuruyor bir site arak habercilik
yaparak evine ekmek götürmeye çalışıyordu günümüzde.Ama gazetelerin aldığı gibi resmi ilan desteği
de bekliyordu haber sitesine.Her önümüze gelene anlatmaya çalıştık.Bu çıkacak yasa ile internet
haberciliği de sermayenin eline geçecek.Herkese ilan yok.Şartları taşıyanlar alacak.
Geçen yılın sonlarında gündeme gelmişti. Bazıları internet siteleri de resmi ilan alacak diye bayram
ediyordu.Ama umutlar hayaller boşa çıktı.
İşte hazırlanan yasa taslağındı özetleyelim sizlere…
BİK illeri bölgeler ayırmış.
Afyonkarahisar 4. Bölgede yer alıyor.
a. 6 çalışan olacak
b. 10 bin tıklanma
c. 30 bin görüntülenme
d. Günlük en az 40 haber olmalı.
e. 24 ay bekleme süresini tamamlaması lazım.
Taslak bu şekilde .
Bir hesap yapalım
Afyonkarahisar da bu şartlara uydunuz.Bir kişinin asgari ücretten yılık maliyeti 160 bin,6 kişi olduğunda
960 bin 2 yıl sürecek olursa yapılacak asgari ücret zammı da dikkate alınmadı.2 milyon personel gideri.
Gider giderleri hesaplamaya lüzum yok.
Bu günkü açıklama ve verilere göre dağ fare doğurdu.
İlimizde 2 yi geçmez bu şartlara dayanacak internet sitesi.
Peki diğerleri ne olacak.
İlan almadan yayına devam.
Yani resmi ilan ödemesi sermayesi güçlü internet sitesinin işine yarayacak.

İŞİNİ SEVMEYEN GAZETECİLİK YAPAMAZ
Basının bugünkü en önemli meselesini yukarıda paylaştık.
Tüm böylesi olumsuz durumlara rağmen basın emekçileri bu sevdadan vazgeçmiyor.
Basın sektörü zor çileli bir iştir. Medyanın her aşamasında sosyal ekonomik ve siyasal anlamda
sıkıntılar devam etmektedir. Şanslı olup bir basın sektöründe çalışıyorsa basın çalışanı çalıştığı kuruma
sıkıntı yaratmamak adına otuz takla atıyor. Her an işsiz kalma tehlikesini yaşıyor. Asgari ücret ile geçim
mücadelesi veriyor.

Gazeteci, en hızlı iletişim araçlarını kullanabilir.
Gazeteci, meslektaşları ile sürekli istişare ettikçe kazançlı çıkar.
Gazeteci, sürekli kendini yenilemek zorundadır.
Gazeteci, okumak zorundadır.
Gazeteci, adap bilir. Giyimine kuşamına oturup kalmasına dikkat eder.
Gazeteci, ilkeli olmalıdır.
Gazeteci, yürekli olmalıdır.
Unutmayın ki gazetecinin her yazdığı konuştuğu tarihe bir nottur.
Ve gazeteci patrondan, iktidardan yana değil, toplumdan halktan yana olmak zorundadır.
O yüzden hiçbir meslekte olmayan ilke bu meslekte vardır:
“Kalemini kır ama sakın satma..”
Bu düstur ile çalışanların günü kutlu olsun.

İsmail AKAR