Atasözü ve deyimlerimizi büyüklerimizden duydukça not ederim ve konuşmalarımda kullanmayı çok severim.

Geçenlerde, “Evde unun olacağına, çarşıda ünün olsun” diye bir atasözü duydum ve çok beğendim. Bu atasözünü araştırdım ve hikayesini sizlerle paylaşmak istedim.

Osmanlı Devleti’nin hüküm sürdüğü yıllarda Afyonkarahisar’ın Emirdağ ilçesinde Çemiş Efe isimli biri yaşarmış. ‘Çemiş’ yörede sıska, zayıf anlamında kullanılan bir sözcük.

Çemiş Efe, zayıf ve güçsüz bir görünüme sahip olduğundan kendisine hemşerileri tarafından bu lakap uygun görülmüş.

Çemiş Efe zayıf ve çelimsiz olmasına rağmen kendisini her kavgaya katılan bir yiğit olarak göstermekten hoşlanırmış.

Abartı herkesin biraz hoşlandığı bir şeydir.

Çemiş Efe’de etrafındakilere yörede meydana gelen her kavgada kendisinin de bulunduğunu anlatırmış.

Bülbülün çektiği dili belasıdır derler ya Çemiş Efe’nin de hiç ilgisi olmadığı halde meydana gelen kavgalar nedeniyle zaptiyeler tarafından götürülüp bir araba dayak yediği çok olurmuş.

Örneğin Emirdağ’da herhangi bir yerde bir kavga meydana gelirmiş.

Çemiş Efe bu kavgayı duyar duymaz kahvehaneye koşar ve hemen ben de oradaydım diyerek kaç kişiyi dövdüğünü ve nasıl kahramanlıklar sergilediğini anlatırmış.

Kahvehanede günlerce Çemiş Efe konuşulurmuş.

Kahvehanede bulunanlardan biri hemen zaptiyelere haber uçurur ve Çemiş Efe yine kavgaya karışmış dermiş.

Zaptiyeler Çemiş Efe’yi alıp götürür ve kavgayla hiç ilgisi olmadığı halde bir araba dayak atarlarmış.

Ayrıca çocuklara para veren Çemiş Efe etrafa Çemiş Efe kavga çıkardı diye bağırarak koşmalarını ve olayı herkese anlatmalarını istermiş.

Bu böyle yıllar boyunca sürüp gitmiş.

Bir gün birisi Çemiş Efe’ye neden böyle yaptığını sormuş.

Olaylarla hiç ilgin yokken neden bu kadar eziyete göğüs gerdiğini anlamak istemiş.

Çemiş Efe ise, ‘Evde unun olacağına, çarşıda ünün olsun’ diyerek ün için bunlara katlandığını söyleyivermiş. Bu atasözünün ortaya çıkışı bu şekilde.

Bugün de benzer birçok durum yaşanmıyor mu?

Sırf ün olsun diye yaşanan bir olayla ilgisi yokken insanlar isimlerinin geçmesinden memnun olmuyorlar mı?

Çemiş Efe belki bu dünyadan göçüp gitmiş ama benzerleri aramızda yaşamaya devam ediyorlar.