FELAKET GÜNLERİ

Mübarek Ramazan ayına girdiğimiz günlerde masum insanlar yine öldürüldü.
Orta doğuda yine kan var. Yine gözyaşı ve ölüm var.
Ajanslara düşen en son haber şu şekilde:
İsrail askerlerinin, Gazze sınırında, ABD’nin Kudüs’te büyükelçilik açmasını protesto eden Filistinlilere ateş açması sonucu şehit olanların sayısı 59’a yükseldi. Filistin Sağlık Bakanlığı, yaralı sayısının ise 2 bin 770’i aştığını belirtti. Gazze’nin son şehidi ise 8 aylık bir bebek. Leyla Enver Gandur adlı bebeğin Gazze’nin doğu sınırında, İsrail askerlerinin attığı gaz bombalarından etkilenerek hayatını kaybettiği belirtildi.
Bu arada İsrail’in yaptığı katliama uluslararası tepkiler de artıyor. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu geçici üyelerinden Kuveyt, konseyden Gazze’deki katliama ilişkin soruşturma başlatılmasını talep etti. Ancak diplomatlar, BMGK’nin “bağımsız ve şeffaf” soruşturma talebine ABD’nin karşı çıktığını söyledi. BMGK, Kuveyt’in talebi üzerine toplanacak.
Haber böyle devam ediyor.
Bu saldırıyı ve saldırıya göz yumanları da lanetliyoruz.
Lanetlemek tepki koymak aslında yeterli değil. Büyük fotoğrafı da görmek lazım.
Bu büyük fotoğrafta baktığımızda dünyada yaşananların tamamı emperyalizm ve onun yavrusu kapitalizm olduğunu net olarak görmekteyiz.
HER GÜN NAKBA
Tarihsel sürece baktığımızda: 70 yıl önce Filistin topraklarına Yahudiler art arda göç etti. İngiltere ve diğer ülkelerin de desteği sonucu İsrail Devletini kuruldu. İsrail’in işgal edilen Filistin topraklarında kurulduğu 15 Mayıs günü bu nedenle, Nakba, yani Büyük Felaket olarak adlandırılır. Bu sadece topraklarının gasp edildiği gün değildir tabii ki. Filistinlilerin yarım yüzyıldan fazla sürecek olan sürgünü de bugün başlamıştır. Mülteci kamplarında yaşamak, başka ülkelerde sığınmacı olmak Filistinlinin kaderi haline bugün gelmiştir. Büyük Felaket, tüm bunların başladığı gün olmasındandır. Tıpkı günümüzde Suriye de yaşananlar ve ondan öncesi Irak,Mısır,Ürdün, vb orta doğu ülkelerinde yaşananlar gibi.
Nakba artık sadece bir gün değil.
Filistinli için her gün Nakba.
Ve hala devam ediyor “felaket günleri”…
Yaşanan trajediyi burada ayrıntılarıyla ve bütün boyutlarıyla ele almak mümkün olmasa da trajedinin sürmesinde rol oynayan, iktidarlarını sürdürebilmek için halkının hassasiyetini boş lafla, kuru gürültüyle istismar eden devletleri de görmekteyiz.
Filistinlinin kavgası, dini değil, coğrafya kavgası olduğunu anlamak lazım.
Onların tek isteği vatan toprağını kurtarmak ve orada özgürce yaşamak.

KAN VE BARUT KOKUYOR
Ama gözünü hırs ve kan bürümüş emperyalist ülkeler ve onların şımarık çocuğu İsrail boş durmuyor.
Bakın her daim söyledik. Bir kez daha söylemekte yarar var.
Emperyalizm; bir devletin ya da ulusun, başka devletleri siyasi ve ekonomik egemenliği altına alarak yayılmasıdır.
Ve emperyalizm, kapitalizmin en üst aşamasıdır. Temel ilkesi sömürüye ve rekabete dayalı olan bu sistemdir.
Kapitalizm ise hayallerinizi, ideallerinizi para karşılığında satın alabileceğiniz veya alınabileceği, her şeyin değerinin parayla ölçülebildiği, yaşamınızı sürdürebilmek için gerekli tüm koşulları yalnızca parayla sağlayabildiğiniz ekonomik sistem.
Emperyalizm dünyaya huzur getirmedi.Kan getirdi.Barut kokusu ve bombalar getirdi.Ölümler getirdi.
Zengin daha zengin oldu. Güçlü her istediğini her zaman yapar hale geldi.Az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler gelişmiş ülkelerin uydusu oldu.İnsanlar onların örtülü kölesi oldu.

BU SİSTEM YIKILACAK
Yani böylesi sistemde;
İnsan yok para var.
Hak yok güç var
Adalet yok. Bir avuç azınlığın çıkarı var.
Hukuk yok. Mutlu azınlığın istemleri var.
Eşitlik yok. Zenginliğe hizmet var.
Adil gelir dağılımı yok. Sömürü düzeni var.
Barış yok. Savaş var.
Mutluluk yok. Kan ve gözyaşı var.
Doğa çevre yok. Bombalar var.
Yaşam yok. Ölüm var.
Aydınlık yok. Karanlık var.
Tüm bunlara rağmen insanlar umutlarını yitirmeyecek.
Bu emperyalist düzen bir gün gelip çatır çatır yıkılacak.
İşte o zaman masum insanlar ölmeyecek. Çocuklar öldürülmeyecek.
Para değil insanlık kazanacak.
Mutlu ve aydınlık yarınlara…